๑ ตามพระราชบัญญัติสภาตําบลและองค์การบริหารส่วนตําบล  พ.ศ. ๒๕๓๗ แก้ไขเพิ่มเติมถึงฉบับที่ ๖ พ.ศ. ๒๕๕๒  ดังนี้
   ๑) มาตรา ๖๖  องค์การบริหารส่วนตําบลมีอํานาจหน้าที่ในการพัฒนาตําบลทั้งในด้านเศรษฐกิจ  สังคม  และวัฒนธรรม
   ๒) มาตรา ๖๗  ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย องค์การบริหารส่วนตําบล  มีหน้าที่ต้องทําในเขตองค์การบริหารส่วนตําบล  ดังต่อไปนี้
        (๑) จัดให้มีและบํารุงรักษาทางน้ำและทางบก
        (๒) รักษาความสะอาดของถนน  ทางน้ำ  ทางเดินและที่สาธารณะ  รวมทั้งกําจัด มูลฝอยและสิ่งปฏิกูล
        (๓) ป้องกันโรคและระงับโรคติดต่อ
        (๔) ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย
        (๕) ส่งเสริมการศึกษา  ศาสนา  และวัฒนธรรม
        (๖) ส่งเสริมการพัฒนาสตรีเด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุและผู้พิการ
        (๗) คุ้มครอง ดูแล และบํารุงรักษาทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
        (๘) บํารุงรักษาศิลปะ  จารีตประเพณีภูมิปัญญาท้องถิ่น  และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น
        (๙) ปฏิบัติหน้าที่อื่นตามที่ทางราชการมอบหมายโดยจัดสรรงบประมาณหรืบุคลากรให้ตามความจําเป็นและสมควร
    ๓) มาตรา ๖๘ ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย องค์การบริหารส่วนตําบลอาจจัดทํากิจการในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล  ดังต่อไปนี้
        (๑) ให้มีน้ำเพื่อการอุปโภค บริโภค และการเกษตร
        (๒) ให้มีและบํารุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น
        (๓) ให้มีและบํารุงรักษาทางระบายน้ำ
        (๔) ให้มีและบํารุงสถานที่ประชุม การกีฬา การพักผ่อนหย่อนใจและสวนสาธารณะ
        (๕) ให้มีและส่งเสริมกลุ่มเกษตรกรและกิจการสหกรณ์
        (๖) ส่งเสริมให้มีอุตสาหกรรมในครอบครัว
        (๗) บํารุงและส่งเสริมการประกอบอาชีพของราษฎร
       (๘) การคุ้มครองดูแลและรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน
       (๙) หาผลประโยชน์จากทรัพย์สินขององค์การบริหารส่วนตําบล
       (๑๐) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือ และท่าข้าม
       (๑๑) กิจการเกี่ยวกับการพาณิชย์
       (๑๒) การท่องเที่ยว
       (๑๓) การผังเมือง

๒ ตามพระราชบัญญัติกําหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอํานาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๔๒
    มาตรา ๑๖ ให้เทศบาล  เมืองพัทยา  และองค์การบริหารส่วนตําบล มีอํานาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะเพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นของตนเองดังนี้
    (๑) การจัดทําแผนพัฒนาท้องถิ่นของตนเอง
    (๒) การจัดให้มีและบํารุงรักษาทางบก  ทางน้ำ  และทางระบายน้ำ
    (๓) การจัดให้มีและควบคุมตลาด  ท่าเทียบเรือ  ท่าข้าม  และที่จอดรถ
    (๔) การสาธารณูปโภคและการก่อสร้างอื่น ๆ
    (๕) การสาธารณูปการ
    (๖) การส่งเสริม การฝึก และประกอบอาชีพ
    (๗) การพาณิชย์และการส่งเสริมการลงทุน
    (๘) การส่งเสริมการท่องเที่ยว
    (๙) การจัดการศึกษา
    (๑๐) การสังคมสงเคราะห์และการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็ก  สตรี  คนชรา  และผู้ด้อยโอกาส
    (๑๑) การบํารุงรักษาศิลปะ  จารีตประเพณี  ภูมิปัญญาท้องถิ่น  และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น
    (๑๒) การปรับปรุงแหล่งชุมชนแออัดและการจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัย
    (๑๓) การจัดให้มีและบํารุงรักษาสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ
    (๑๔) การส่งเสริมกีฬา
    (๑๕) การส่งเสริมประชาธิปไตย  ความเสมอภาค  และสิทธิเสรีภาพของประชาชน
    (๑๖) ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของราษฎรในการพัฒนาท้องถิ่น
    (๑๗) การรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง
    (๑๘) การกําจัดมูลฝอย  สิ่งปฏิกูล  และน้ำเสีย
    (๑๙) การสาธารณสุข  การอนามัยครอบครัว  และการรักษาพยาบาล
    (๒๐) การจัดให้มีและควบคุมสุสานและฌาปนสถาน
    (๒๑) การควบคุมการเลี้ยงสัตว์
    (๒๒) การจัดให้มีและควบคุมการฆ่าสัตว์
    (๒๓) การรักษาความปลอดภัย  ความเป็นระเบียบเรียบร้อย  และการอนามัย     โรงมหรสพ และสาธารณสถานอื่น ๆ
    (๒๔) การจัดการ  การบํารุงรักษา  และการใช้ประโยชน์จากป่าไม้  ที่ดิน  ทรัพยากร  ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
    (๒๕) การผังเมือง
    (๒๖) การขนส่งและการวิศวกรรมจราจร
    (๒๗) การดูแลรักษาที่สาธารณะ
    (๒๘) การควบคุมอาคาร
    (๒๙) การป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย
    (๓๐) การรักษาความสงบเรียบร้อย  การส่งเสริมและสนับสนุนการป้องกันและรักษา ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน
    (๓๑) กิจการอื่นใดที่เป็นผลประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นตามที่คณะกรรมการ ประกาศกําหนด